Aynı coğrafyanın aynı ağacın köklerinden besleniyordu heval
Çünkü sesimiz rengimiz ve umutlarımız birdi Biz aynı ağacın köklerindeki toprağımızın rengi ve kokusuyla birdi
Biz aynı kökten besleniyordu
Tıpkı özgürlüğe olan haykırışlarımız gibi
Tıpkı sevdaya olan umutlarımız gibi! Aynı köklerden besleniyordu
Heval.
Ne kadar bizi ayırmaya çalışıp zorlasalarda hayatın koşulsuz zor şartları biz aynı coğrafyanın toprağında yetişen bir ağacın kökleri idil
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta