Aynı coğrafyanın aynı ağacın köklerinden besleniyordu heval
Çünkü sesimiz rengimiz ve umutlarımız birdi Biz aynı ağacın köklerindeki toprağımızın rengi ve kokusuyla birdi
Biz aynı kökten besleniyordu
Tıpkı özgürlüğe olan haykırışlarımız gibi
Tıpkı sevdaya olan umutlarımız gibi! Aynı köklerden besleniyordu
Heval.
Ne kadar bizi ayırmaya çalışıp zorlasalarda hayatın koşulsuz zor şartları biz aynı coğrafyanın toprağında yetişen bir ağacın kökleri idil
Birincisi o incecik, o dal gibi kiz,
Simdi galiba bir tüccar karisi.
Ne kadar sismanlamistir kim bilir.
Ama yinede de görmeyi çok isterim,
Kolay mi? ilk gözagrisi.
Devamını Oku
Simdi galiba bir tüccar karisi.
Ne kadar sismanlamistir kim bilir.
Ama yinede de görmeyi çok isterim,
Kolay mi? ilk gözagrisi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta