Hesaplaşma Şiiri - Ahmet Kaytancı

Masallar yazdık birlik üstüne
Şiirler okuduk, türküler söyledik
Aldırmadık meşin kırbaç darbelerine
Demir kazıklar üstünde
Ninniler dinledik

Ninniler söyledik, doğmamış bebelere
Ağıtlar söyledik soğumamış bedenlere
Sevinmedik gelenlere,
Üzülmedik gidenlere.

Kaderin her türlüsüne boyun eğdik
Harman yerine dökülen buğday tanelerini
Sadaka diye kuşlara verdik
Aldılar gönlümüzden ülkü tomurcuklarını
“Mekanı cennettir” dedik
Üzülmedik.
Kaçtık köşe-bucak şeytan sürülerinden
Karanlıkta bıraktık göz yaşlarımızı
Kimseler görmesin diye içimize gömdük
Matem yüklü düşlerimizi.

Ana kucağından üstün bildik ocağımızı
Başımıza geçenlere “baş” dedik
Kadeh kaldırdılar şehitler üstüne
“Belki cayarlar” diye sustuk
Ne susması gözüm kardeşim
Küfürler doldu ağzımıza zehir –zemberek
Düşmanlar görmesin diye
İçimize kustuk.

Sır verdik eli kanlı katillere
Kutsal selamlarla karşıladık meydanlarda
Düşmanı dost tuttuk
Fikir üreten gönül erlerine;
“Haindir, kahpedir, dönektir” diye
Damgalar vurduk.

Ucuza verdik gönül erlerini
Bir eylül sabahında
Güneş karanlığı kovmadan
Pehlivanlar ipe çekildi
Yağlı urganlar sıktı boğazımızı
“Gık” demedik
Özümüz gömülü kaldı
Toprağın bir kulaç altında
Canlar can pazarında canını verdi
Vatan sevdasıyla yanan gönül erleri
Vatansız kaldı
Toprağa düştü taze bedenler
Kimini kara toprak,
Kimini taş medrese aldı.

Sonra?
Sonrası yok ki gülüm
Bir eylül sabahında umutlar söndü
Dağıldı ocaklar, virana döndü
Harman yerine döktüğümüz taneler
Filiz verir diye beklerim
Bekledikçe sorgularım kendimi
Hesaba çekerim nefsimi
Her gece hayal kurarım birlik üstüne
Kim duyar beni, bilmem ki gülüm
Ben her sabah doğar,
Her akşam ölürüm.

İçimizdeki Ses sayfa:96-97