Her Şeyimsin Şiiri - Handan Koca

İtiraf ediyorum bir sürü yalan söyledim sana,
İlk zaman güneş kadar parlak değildin mesela,
Ne bir mısra idin, ne bir kıta.
Oysa şimdi okumaya doyamadığım şiirim,
Gözyaşlarımın içine sakladığım hıçkırığımsın.
Eski aşk yaralarımın tesellisisin.

Esrarımsın artık, keşfine doyamadığım.
Ülkem, aydınlığım, yarınımsın.
Her gün yeni bir güneşle doğuyor,
Her gün yeni bir ülkede açıyorum gözlerimi seninle.
Yeni ülkemde yeni bir türkü yazıyor,
Senin ağzından dinliyorum türkümü.
Gurbet eli yadırgamıyor,
Memleket kokusu alıyorum sende
Tekrar tekrar kokluyorum,içime çeke çeke

Huzursuzluğumsun; yanımda olmadığın anlarda
Sağa sola savrulmalarım,
Nereye gittiğimi bilmemelerimsin.
Yerli yersiz söylenmelerimsin zaman zaman.
Yokluğunu kabullenemediğim anlarımsın.
Bütün zaman dilimleri sensin, sen her şeyimsin

Korkumsun; karanlıkta gözlerimi kapayamadığım an
Bir daha görememe korkusuyla,
Küçücük bir ışık haznesiyle, koca geceye kafa tutan,
Karanlığa nöbet tutturduğum odamın ışığısın,
Penceremden dışarı süzülen müzik sesleri,
Bir tanem,canım, yaşama sebebimsin

İradesizliğimsin; sevmelerinden kendimi alamadığım an.
Herkese haykırmak istediğim sevdam,
Bir o kadarda gizlemek istediğim kıymetlimsin
Merhametinsin; bir mahzunun gözlerinde bulduğum
Hep görmek istediğim en güzel rüyam,
Söylemek istediğim en son ve en güzel sözümsün.
Ben idam sehpasındaki bir mahkum,
Sense benim son dileğimsin.