Uzunca süredir hareketsiz sanrılarda uzanmaktayım. Her birim karede pek yoğun olası felaketler bütünü. Bu mağaranın önünü kimin için ağla doldurdum bilmiyorum.
Seninle olmaktan söz ettim, ağlarımda takılmış birkaç sezgime, henüz konuşmak için fazlaca erken... Sen beni ayrıca bekle ayrıca vazgeç otur kalbimin en yavan köşesine. Şenlik bir hale büründürdüğün bu bedenimi, ruhumla ulaştır ışımaların en güzel manzaralı Methuselah'ın şerefine...
Her gözlemci bilir ki tahminlerin ardındaki gerçek bulunmadığı için hayal gücü pek gelişir. Şimdi söyle bana hayal gücümün el verdiği kadar güzel midir tenin?
Binlerce yıldızdan ayıran nedir Methuselah'ı. Gerçekten hakettiği kadar güzel midir? Aynı saate geri ulaştık, kısa bir süre için Methuselah'ta yalnızlık yok hükmünde. tanıyamadığım birkaç varlık, anlam yükleyemediğim bir eylem içerisinde.
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bir onceki ile birlikte gelen bir seri hissediyorum. Hikayenin sonu merak uyandirici...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta