akin sıcakları bıraktı çocuklar
çoğunlukla anısı kırılgan tatlı yeşilli
yaklaşanı bilememektir hayatın ta kendisi
sonuçta erken çöken kışın üşütmesidir
ve nedense her öykü hep son öykü...
dalgaların uğuldadığı yerdir benim bağrım
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta