Her Gece Şiiri - Ozan Yolcu

Görüyorum yaklaşıyor kızıl kıyamet peşimde
Yaklaşmakta günden güne, artık nefesi ensemde
Yanlış seçimlerimin tohumları malesef tümü
Gamsız günlerden yükselen kara bulutlar şeklinde

Ve yaptığım her seçim sırtıma binen bir ağırlık
Gölge kadar hafif olduğum günler artık geride
Şimdi yaşıyorum bir gölge gibi mapus evimde
Kulaklarımda vicdanımın sesi ve de sağırlık

Uykular dahi işkence, rüyadan rüyaya savaş
Ekmek kırıntılarına dönmüş zaman ve hep açım
Solmuş yaprak rengi odamda vicdan yavaş an yavaş
Dünyada diğer yarısını bulamamış bir başım

Gecemde koptu kopacak bir yaprak misali aklım
Bürünür karşımda duvar idam mangası haline
Pencereden hücum eden rüzgar sanki kan davalım
Çarpar durur duvalara öldürün diye her gece