Her akşam saat onikide başlıyor yalnızlığım
Bu akşamda öyle oldu
Geceyi örten mavi kumaşla gün ağarincaya kadar geçen zamanda
O sinsi,bedbaht yalnızlığımı kendime bile duyurmadan,başladım ağlamaya
O ümit yokmu o ümit
Dönerde birgün susturursun içimdeki çoçuğu diye
Beklemekteyim biçare
Ayak sesinle gider yalnızlığım
Kayıt Tarihi : 12.2.2012 00:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ümitsizlik her şeyin bitimidir..insan ümit ettiği müddetçe yaşar.güzel bir şiir okudum.tam puanlıktı.kutluyorum.
saygılar sunuyorum...HŞT
Kutluyorum.
Yüreğinize salık.
[[sevgi ve saygılarımla....
TÜM YORUMLAR (3)