ve güneş yerlere düşünce
ağır ağır başlardı gün akışı
neydi o bulutlardaki tirşe meneviş
kırlangıçlar dudağıma konardı
yeşil eriğe çalardı bizim orda akşamlar
dalıp gitmelerim senden/hep uzakları sevdirdin bana
belki bir çarpıntı duyar
yüreğin kamaşır diye
aşka müşteri çıkar/çıkar giderdim dünyanın koynundan
rüzgarlardan daha fazla polen taşır
bahar tarihini atar gezerdim
goncaları berkiten yapraklara
hele nice rüzgar kanatlı atlar suladım
sevdiğim değil/hasreti benim oldu
ağzım dopdolu şiir yüreğimde bir yaradır
dalıp gitmelerim senden hep uzakları sevdirdin bana
hep uzakları sevdirdin bana...
İlhami Bulut
Kayıt Tarihi : 17.11.2021 08:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!