Hep Uzakları Sevdirdin Bana

ve güneş yerlere düşünce
ağır ağır başlardı gün akışı
neydi o bulutlardaki tirşe meneviş
kırlangıçlar dudağıma konardı
yeşil eriğe çalardı bizim orda akşamlar
dalıp gitmelerim senden/hep uzakları sevdirdin bana

belki bir çarpıntı duyar
yüreğin kamaşır diye
aşka müşteri çıkar/çıkar giderdim dünyanın koynundan
rüzgarlardan daha fazla polen taşır
bahar tarihini atar gezerdim
goncaları berkiten yapraklara

hele nice rüzgar kanatlı atlar suladım
sevdiğim değil/hasreti benim oldu
ağzım dopdolu şiir yüreğimde bir yaradır
dalıp gitmelerim senden hep uzakları sevdirdin bana
hep uzakları sevdirdin bana...