Hep Uzaklarda Şiiri - İlyas Kaplan

Peygamberimiz H.Muhammad Mustafa (s.a.v)in hatırasına ithafen
Hayat hikayesinin 84.bölümü

ateşlere sürgün sancılarda eflatun düşünceler çoğalır
kelimeleri tutsak olmuş zamanları
can evine dalga dalga sürükler kasıtla.
terkisinde uyuyan sağır uğultuları getirir ufuklardan
bir geminin pruvasında karanlığın kurşun ağırlığı duyulur
sonsuz hürriyet
hep uzaklarda...

uzayan bir şey vardır uzaklarda
alabildiğine maviliklerde uçuşur
bulutsu sevinçler pupa yelken
çoban ateşlerine koşan gecelerde
derbeder ömürler bölünür orta yerinden kabus kabus

umut salıncaklarındaki huzurlu uykular
öldürülecek heyecanların tenhalarında
eylül şiirlerine döner de
baygın ormanların
ölü sahillerin öte yakasında
sıtmalı arzular vurur udun tellerine
notasız nağmeler düşer
bir bir yere

gözyaşı ki bir tesellidir
yavaş yavaş ayağa kalkan
sürgünlerin yurda son dönüşlerindeki özlemdir
yağmayan yağmurların altında
yalınayak,
güzelliklere tutkun papatya tarlalarını
seher yürüyüşleriyle geçerek
beyaz saatler yaşamaktır
parıltısını yeni bulmuş gözlerde

çeşmibülbül tutsaklıklarıyla yıkık bentlerinden
taşra akan hayallerdir
eski resimlerde yıllanmış hatıralardır
aylara
ve yıllara değen

yağı biten kandiller aydınlatıyor şimdi
hazin çehrelerini güvercinlerin,
bir kurşunla vurulup düşmekteler yere
damla damla arınmadır bu
kirli sulardan
basamak basamak yükseliştir

bir manzara var karşımızda şimdi
su iyice berraklaştı
her damlanın arkasından
Allah’ın iradesi görünüyor
her lokmanın dudağa dokunuşu
lütf-u ilahi’nin dokunuşu oluyor
o derece yakınlaştık Rahman’a
bir başka yerde yürüyoruz şimdi
aşka doğru adımlarımız

sözlerin yetmediği
ifadelerin kapatamadığı
cümlelerin bağlayamadığı bir yakınlık
söyleyebildiklerimizden daha fazlasını söylüyoruz
dua ediyor olmaktan çıktık
duanın kendisiyiz artık

tüm varlığımızla bir avuç oluverdik de
katından indireceğin her hayra muhtacım
demeye durduk
dudağımız, güzellerin dudağına sırdaş oldu
nefeslerimizi en sevgilinin nefeslerine bitiştirdik

bile isteye razı olduğumuz açlık ve susuzlukla
dünyaya tokuz artık
gövdemizin telaşlarından azadeyiz
arzın çekim alanından sıyrıldık
semanın cazibesine tutulduk
kanatlarımızı takındık
hep altında kaldığımız ihtiyaçlarımızın
üzerinden geçiyoruz artık

ruhumuzla baş başayız artık
mahremimiz oldu kalbimiz
belki ilk defa
ruhumuzla dolaşıyoruz yeryüzünde
niyetimizle var olmanın tadına varıyoruz
eylemlerimizden istifa ediyoruz

dünya avuçlarımızdan kayıyor
ağırlıklarımızı atıyoruz
ruhumuz yeniden üfleniyor bize
taze bir nefes gibi
katılıklarımız buharlaşıyor

gizli yollar buluyoruz kalpten kalbe
aynı kabın içinde yeniden yoğruluyoruz
ürkerek de olsa
sevdiklerimizin ruhuna dokunmayı öğreniyoruz
aramızda adı konmamış bir sözleşme var
sessiz sırdaşlar olmanın keyfiyle
göz kırpıyoruz birbirimize

ıslak bir süzülüş
tebessüm dolu dudaklardan
kıyamda bir ayet
kaidede bir tahiyyat
bir arkası yarın sanki

selam ve aleykum…
birbirini bütünleyen
cevher ve öz
çelik ve su gibi
selam olsun

redfer