Hep Seveceğim Seni Şiiri - Müjgan Kızıleniş

kelimeler nasıl da dökülür dudaklarından.
nasıl da acımasızca deler geçer yüreğimi.
omuzlarından tutup silkelerim,
''benim ben'' karşındaki derim;
ama duymaz umursamazsın.
tanıyamam seni..
kaçırırsın gözlerimden gözlerini.
bilirim ve hatta sen de bilirsin
seninle nasıl parçalandığını yüreğimin.
şimdi..
şimdi toplamaya çalışıyorsun herşeyi
sabırla bekliyorum bende olabilecekleri..
belki de yine kandırmanı istiyorum beni..
''bize ne güzel çocuklar doğurdun;
seninle hep huzur doluydum kadınım ''dedin ya hani,
kandım sana..
senin beğendiğin gibi taradım saçlarımı,
sevdiğin renge büründüm yeniden.
taktım takıştırdım kelebek tokalarımı
saçımın salkım saçak dalgalarına.
aynaya baktım;
gülümsedim gözlerime
ve sordum ''kandın mı'' diye...
''inandım'' dedi gözlerim...