Yoruldum hayatın çile ıstırap dolu yollarında,
Kendim buldum suların çağıl çağıl ağlayışında,
Çık çık bitmez, tükenmez sarp,dik yokuşlarında,
Nedense hep susadım durdum deniz-i deryalarda.
Yolum hep nedendir? bilmem yokuşlara düştü,
Yar bendeki nazlı yardan hep ayrı, gayrı düştü,
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
