HEP AYNI KİŞİ
İki kardeştiler, henüz gepegenç,
Otuz yaşlarında, uzun boylu gürbüz.
Bağırlarında dünyayı beslerlerdi,
İkisi de ölüverdi, ansızın, güpegündüz.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta