her sabah aynı dünyadayım aynı durakta aynı insanlar farklı hayatlar acının gözleri insanlarda bazısında kibir çogunda sefalet hiç olamyan adalet ve sonunda yokluk.ekmek peşinde bazısı, sıcacık bir güneş gibi,yanmış yürekleri bir ateş gibi bazısı.isyan eder kabul etmez hayatı sonunda bulmuştur sevdayı..ben der bazısı görmez hayatı..korku içinde kar görmüş üşümüş ürpermiş bir gül gibi yagmurda saklanır kimisi ateş gibi taş bir bir kömür kiminin vicdanı ürpermez acıyı bilmez hiç aglamamış kimsesini kaybetmemiş insanlar birde nereye gittigin bilmedigimiz hayat ama her şeyimizi verdigimiz hayat işte..
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta