Utanç,
gönlümde hâlâ bir şeref arzusu
kıpır kıpır...
Demek ki tam ölmemişim.
Acı?
O da iyi aslında.
Çünkü içimde incinen yerler
henüz çürümemiş.
Sızlayan her yanım
yaşamın içinden fısıldıyor bana:
“Utanıyorum,
acı çekiyorum…
Henüz canlıyım.
Ve hâlâ içimde
doğrulabilecek bir insan var.”
Kayıt Tarihi : 12.7.2025 21:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!