Hendese Şiiri - Kader Sevinç

I
Gün içinin patikasında yol alırken
ibriklerden sızan düşgelimlerdir kuşatan toprağını
. Güneşin sustuğu yere gidelim,
gölge oyunlarını güvez rengi bir fular gibi
yele verdiği tek anına ömrümüzün.

II
Seirenlerin şarkılarını duyduğun gün,
seslerimin dağınıklığı bulacak yerlerini.

III
Özüme varmak için;
En şaraplı yüzünü der bahçenin,
çoğalt içindeki ıssızlığı.
Zeytin dallarının şavkıyla dolmuş benliğimi
anlamaya çalışma şimdi,
uzakları düşünme.
IV
Afrodit de Hephaistos'u sevmişti,
Ares'in rüzgarıyla kavillerini unutuverdi...
Geleceksen düne miras bırak kavilleri.

Yolumuzdaki en büyük tuzak
bilemememizdir küllerimizi alevlendirecek
rüzgarların hendesesini.
Azlolunmuş delişmen burağanlarımı bana bırak.

2002/..