İLÂHİ HENDESE
Yetmiş sekiz basamak çıkış, nefes nefese,
Meğer varmak içinmiş, bu karanlık kafese.
Ne tanıdığım âlem, ne alıştığım güneş,
Hasret, eski dostlara ve âşinâ bir sese.
Merdivenin üstünde, bir ara gözüm dalmış,
Baktım, tüm güzellikler, hep aşağıda kalmış.
Bu son basamaklarda beni bir hüzün almış,
Zaten kafesin içi, bin bir türlü vesvese...
Zaman, beynimde çivi, her gün sanki bin asır,
Her ân'ım, âkıbeti çözülemeyen bir sır...,
Bilmem suç kaderde mi, yoksa bende mi kusur,
Kırdığım gönül var mı, soruyorum herkese?
Kaç gece, yıldızlarla dertleşip sabah ettim,
Sevgi doluydu gönlüm, bilmem ne günah ettim?
İsyan haddim değil de, kadere bir ah ettim,
Sebebi ne, sırrı ne, biri bana söylese...
Aslında, anlıyorum, bu günlerin önemi,
Yaşanması gereken bir imtihan dönemi.
Kefâreti ödenip, yetmiş sekiz senemi
Rabbim bu imtihanda, beni mezun eylese...
Her derdin üstesinden, ihlâsla gelmek gerek,
Çileye sabrederek günahı silmek gerek.
Hiç şikâyet etmemek, şunu da bilmek gerek:
Merdiven de, kafes de, ilâhi bir hendese....
Ünal Beşkese
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::.
ihlâs............:arınmak, özüne dönmek
hendese.....:geometri
Kayıt Tarihi : 27.2.2015 18:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygımla
Bir yaşamın hem dört işlemi üzerinden matematiği kuruluyor hem de elde edilen vargının sağlaması yapılıyor.
Bu şiirin asıl iletmek istediği algı son dizede bilincimize meteor gibi düşüyor aslında.
Nerdeydik ve nasıldık;nereye yöneliyoruz ve nasıl olarak ; neredeyiz şimdi ve nasılız? Bu üç bağlamda özetlemeye çalıştığım sorular/yanıtlar birlikteliği bu şiirin fiziki yapısına ana malzeme olarak konulmuş.
Belki de böyle bir yüzleşmeyi hiç yapmayanların yüzüne çarpan dizeler dolusu gerçek.
Elleriniz dert görmesin Değerli Büyüğüm.
Sağlıklı ve esenlik dolu yaşamlar dilerim.
Saygımdasınız.
Hayatın acılarını gördükçe, ayaklarımız yanmış gibi merdiveninin basamaklarını ikişer ikişer atlarız adetâ... Öyle çabuk geçer ki yıllar. Hayat merdiveninin tepesinden aşağı bakınca yaptığımız hatâları, yaşadığımız güzellikleri kuş bakışı gözlemleriz sanki. Bu yorgun yolculuğa sabır ve tevekkülle katlanabilmek gerek… O zaman bizi daraltan kafeste git gide ferahladığımızı hissederiz. Önemli olan bu yolculuk bitmeden bir şeyleri düzelte bilmek, hatâları tekrarlamamak…
Hayat zaten yorgun bir yolculuk değil mi? Mutlu anların çok az olduğu…
Bu muhteşem şiirlerinizle, hayatın sıkıntılarını, bu sıkıntılara göğüs gerilmesini, bizim çözemediğimiz bir bilmecenin varlığını öyle güzel anlatmışsınız ki efendim…
Velhasıl ‘hayır ve şerrin Allah’ tan geldiğini’, her şeye sabır edilmesini, çekilen acı ve sıkıntıların günahlara kefâret olacağını, gözlerimizi yaşartacak kadar içten dile getirmişsiniz… Kaleminiz hiç susmasın efendim. Allah bizleri sabredenlerden, sabredip mükâfatını görenlerden eylesin inşallah…
Saygılar, sevgiler efendim…
TÜM YORUMLAR (12)