H em canım hem cananımsın
E n kıymetli yâranımsın
M ektebimsin, irfanımsın
C an içinde nihanımsın
A n gelende isyanımsın
N azlım, kaşı kemanımsın
I slandığım boranımsın
M elek yüzlü insanımsın
H em başımda Hakanımsın
E vvel ahir Cihanımsın
M est olduğum Vatanımsın
C eren boylu ihvanımsın
A rı olsam kovanımsın
N asıl olsa akranımsın
A hu denen ceylanımsın
N iye benim hicranımsın
I şık veren vicdanımsın
M âbedimsin, imanımsın
S ığınacak limanımsın
I ğıl ığıl ummanımsın
N et Bindebir Ozan’ımsın
Kayıt Tarihi : 30.5.2025 11:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Açıklamalar (TDK Sözlük): * Canan: Sevgili – Yâran: Dost, dostlar. – Mektep: Okul – İrfan: Bilme, anlama, sezme – Nihan: Gizli – Boran: Rüzgâr, şimşek ve gök gürültüsü ile ortaya çıkan sağanak yağışlı hava olayı – Hakan: 1- Türk, Moğol ve Tatar hanları için "hükümdarlar hükümdarı" anlamında kullanılan bir unvan 2- Osmanlı padişahlarına verilen unvan – Cihan: Evren, Dünya. – Vatan: Yurt – İhvan: Yakın dostlar, arkadaşlar – Ceren: Ceylan – Hicran: 1- Bir yerden veya bir kimseden ayrılma, ayrılık. 2- Ayrılığın neden olduğu onulmaz acı. – Mâbed: Tapınak- Iğıl ığıl: (su ve benzeri sıvıların akışı için) ağır ağır, yavaş yavaş, yavaş ve sürekli olarak. – Umman: Okyanus.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!