Geri ver mektuplarla o ilk resimlerimi,
Geri ver acı-tatlı bütün hayallerimi,
Nasıl olsa sonu yok bu gidişin, bu aşkın,
Geri ver hem gönlümü, hem ruhumu, hem beni.
Ben sana resim değil, resimli can vermiştim,
Yüreğimi pul edip mektupla göndermiştim,
Sana nasıl bağlanmış, ne kadar güvenmiştim,
Geri ver hem gönlümü, hem ruhumu, hem beni.
Önünde eğildim de kesilecek baş sandın,
Ben bağrımı gösterdim, sen yekpare taş sandın,
Gözümden akan seli bir damlacık yaş sandın,
Geri ver hem gönlümü, hem ruhumu, hem beni.
Çektiğim onca çile ne çabuk boşa gitti?
Yas üstüne yas tutmam belli ki hoşa gitti,
Yolum inişte iken nasıl yokuşa gitti?
Geri ver hem gönlümü, hem ruhumu, hem beni.
Kadrimi-kıymetimi yokluğumda anlarsın,
Bakalım nasıl anar ve ne kadar ararsın,
Belki de pişman olup hüngür hüngür ağlarsın,
Geri ver hem gönlümü, hem ruhumu, hem beni.
(ZEYTİNLER ALTINDA isimli Hece Şiirleri 'nden > 13-14/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 17.10.2004 13:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!