Yeşil yaprakların haziranda topraktan kalbe titreyerek çıkarken tanımıştım seni; gelecek gibi,parlaktı çağın...
Çocuğundum senin; mavi sarayından tuttum seni,
Çıplaktım; geçmişten gelen bir Helena,hiçbir emanetin yükünü-geçmişini-aydınlığını bilmezdim.
Karanlığında kaldım...
Tarihçiler yalan söylerdi,ben onlara sağırdım;
Sönük bir gecenin irkilen yüreği gibi,neşteri yemiş bir hastanın kalbi neyse,ben de oydum senden önce.
Yuvarlak bir masanın hoşnutsuzluğunu kimler yudumluyorsa planlayıp kadehlerinde,kırılmak için oradaki çığlık da bendim.
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta