Gölge oldum yetmedi
Kucak açtım bulutlara
Sildim gök yüzünün gözlerini
Demlenirken aşk kokuları
Açtı üzerimde bin bir çiçek
Yudumladım her damlayı
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
