Hazan Şiiri - Günay Tekeşin

Yıllar geçer üzerimden,
Kaç ilkbahar yaz..
Derken, sonbahar ardından
İçini garip bir hüzün kaplamışken,
Bir yıldız doğar gökyüzünden.
Üşürüm yüzüme vuran ayazdan,
Tam vaz geçtim,
İçeri gireyim derken,
Parlak bir ışık vurur gözüme..
Öyle aydınlatırki geceyi,
Gözümü alamam hazan yıldızından..
Ben onu bırakıp ayrılamam balkondan.
Meğer ne güzelmiş hazanda gece,
Meğer ne güzelmiş hazanda yapraklar,
Ne güzel ısıtıyormuş geceyi,
Bir güneş gibi ısıtıyormuş hazan hazan..
Ilık ılık insanın içine doluyormuş meğer,
Hiç farketmemişim...
Bu sene hayatımın
En güzel ayı sonbahar..
Merhaba hazanım, merhaba sonbaharım..