Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
'İnsanları tanıdıkça, hayvanları daha çok sevdim.' diyen düşünür sanırım bukadarını da düşünmemiştir. Kutluyorum. Nicelerine...
İlginç ve farkedilesi bir tema...İnsanların görmezden geldiği, önemsemediği, ya da işine gelmediği konuları farkettirmek şiirde ayrıcalıktır bence...Ve siz farklısınız arkadaşım...Tebrikler...
acı ve anlamlı bir hikayenin derslerle dolu anlatımı...
saygılar yüreğinize...
Canlıyı önemsemeyen sevmeyen kendini de insan canlısı zanneden beyinler, çocuklarına tatil hediyesi olarak alıyorlar hayvanları. Tatil bitip kışlıklarına dönerken ise ya sokağa atıyorlar ya işte böyle umursamadıkları için unutmuş oluyorlar. Oysa unuttukları belkide hiç bilmedikleri insan olmanın erdemleri ve kendi yürekleri özümsememişse sevgiyi nasıl öğrenecek çocukları sevmeyi... Tebrikler. Sevgiler
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta