NEYİN FAKİRİSİN
Kral mısın baron musun lord musun?
Bitmiyor bir türlü insana pusun
Sahipsiz sandığın insanlar kadar
Günlerin sayılı, gafil hükümdar
OLTA
Hep dokunur birileri, en defolu yanımıza
Diziliriz oltasına, dokununca kanımıza
Beynimizden yol bularak, kibrit suyu canımıza
Şimdi nerede kim bilir, yön verenler anımıza
Ölüm bir eve girince ölüm
Sadece birinin canını
Tamamen alır
Diğerleri öyle yarım
Öyle lime
Öyle parça
OYSA
Beynimin en kuytu köşesindeydim oysa
Mutlu olacaktım sıyrılıp dertlerimden
Ne izi anıların ne de işvesi bir hayalin
Peşimden koşturmasa
OYUNA GELME
Düşmanın tuzağı artık bellidir
Gelme sen de gayrı aynı oyuna
Ayrışmanın sonu çok bedellidir
Yıllarca yaşadık koyun koyuna
SELAM SANA EY NEBİ
Ebrehe’nin Mekke’de savrulurken külleri
Umutla sallanırdı, Halime’nin tülleri
Göremedi babası, anası doyamadı
Dizinin üzerine peygamber koyamadı
SEN GİDERKEN
Sen giderken
Gülüşünü duvarlara
Kokunu yatağıma
Özlemini yüreğime bırakıyorsun ya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!