"hayırsız Sevgilim" Şiiri - Zeynep Koçar

"HAYIRSIZ SEVGİLİM"
Ey, kalbimi yarım bırakan!
Ey, sözleriyle kandırıp giden,
Hayırsız sevgilim...
Ben sana ömrümü verdim,
Sen bana koca bir hiç bıraktın.

Dilimden dualar dökülmez artık senin için,
Artık sana bedduam var ,
Her adımda yalnızlıkla sınanasın,
Her baktığın gözde kendi ihanetini göresin.

Oysa ben sana canımı adadım,
Sense bana zehir sundun.
O zehri içtim,sustum,yandım.
Şimdi o zehir senin damarlarında dolaşsın, her nefeste seni kahretsin.

Sevdiğin hiçbir şeyde huzur bulama,
Aynaya baktığında yüzünü değil,
Beni nasıl yaraladığını gör,
Geceler sana zindan,
Gündüzler bile karanlık olsun.

Şimdi soruyorum kendime,
Sevgi böyle yarım mı kalmalıydı?
Bir insan böylesine severken,
Nasıl olur da hiç ardına bakmadan gidebilir?

Hayırsız sevgilim...
Ben seni unutur muyum sanıyorsun?
Hayır, unutmam!
Ama içimdeki sevdanı bir gün toprağa gömeceğim.

Çünkü sen bana öğrettin;
Sevgi, kıymet bilmeyene emanet edilmezmiş,
Kalp,sahte gülüşlere açılmazmış,
Aşk,tek taraflı yaşanınca yalnızca acı bırakırmış.

Bir gün ansızın dönmek istersen,
Bilir misin ne bulacaksın?
Bambaşka bir ben,
Artık sana değil,kendine değer veren, hayırsız sevgilim benim.

01.09.2025