Sensiz geçirdiğim gecelere ağladım
Sabahları sensiz uyanmak ne demk bilirmisin
Sensiz hayatta boşuna yaşamışım
Sensiz yaşamayı hasretinle yaşarım
Umutlarım asla bitmez bitti diyemessin
Hayat acı bırakır istesende istemesende
Yoruldum acılardan yok olmuşum karanlıkta
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta