Düşünüyorum da, doğduğumuzda hayattan bir haber açıyoruz gözlerimizi bu hummalı yarışın içine. Her şeyden habersiz, her şeye karşı korunmasız ve bomboş bir sayfayla başlıyoruz uzun sürecek bu yarışa. Öyle bir yarış ki; hangi etabında ne olacak, ne zaman bitecek belli değil. Start verildiğinde, tamamen gözü kapalı, bilinçsizce ve son hızla başlıyor biz gözlerimizi dünyaya açtığımızda.
Soruyorum hayata biz dünyaya gelirken bize ne verdin?
Size vücudunuzu her türlü tehlikeden koruyacak ve uzun yıllarca yine o tehlikelere karşı koyup, kendini hemen yenileyecek sağlıklı hücreler, tap taze bir vücut verdim diyor hayat. Onu geliştirip yaşamasını devam ettirmek sizin elinizde diyor.
Bu vücudu ne yapacağız, ne işimize yarayacak seninle yaşarken? Dedim ona.
Size güzellikler verdim onları iyi şekilde değerlendirin; rehber olarak ailenizi, gelişmeniz için eğitimi, yalnızlık yaşamamanız için eşi, bana yardımcı olun diye üreyip çoğalmayı, benden aldığınız dersleri yeni nesile aşılmayı, zaman geçtikçe de yaptığınız eserlerin tadına varmanız için dinlenmeyi verdim diyor şimdi de. Dinlenirken benimle geçirdiğiniz acı tatlı yaşadıklarınızı da, anı olarak hediye ediyorum üstelik diyor.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta