Yaşı epeyce ilerlemiş bir adam nehrin kenarında oturmuş dinlenmekteydi. Bu arada bir köpeğin suyun başına kadar gelip tam su içecekken vazgeçip geriye kaçtığını gördü.
Kısa bir süre sonra köpek bir kere daha geldi suyun başına ama yine su içmekten cayıp geri çekildi.
Köpeğin bu gidiş gelişleri ilgisini çekmişti adamın. Dikkatle köpeği izlemeye koyuldu. Köpek her seferinde aynı şekilde davranıyor bir türlü su içemiyordu.
Biraz daha dikkat edince gördü ki köpek her seferinde tam suyu içecekken sudaki yansımasını görüyor bu yüzden korkup uzaklaşıyordu.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta