Hayatımızdaki konuklar Şiiri - Necmi Dayan

bölüm iki
yağmur bulutları çekti gittiler
bir damlayı bile çok gördüler

kitleler
toplumlar
yoldaşlar
bireyler
akĺım ermiyor artık
Körlük romanı şaşkın
bakıyor hak etmediğime
ve yandığıma seviniyor
suratımda bir şamarın kokusu
sana da bıravo ey ölüm

kilolu kadının aldırmasızdı kalçaları
halk dolmuşunun kaportasına yapışmıştım
terlemiştim
temmuz günü serinliyordu oysa
uzaklardan garip bir ses sislere benzer gibi
ulaaaaannnn şairler intihar ederler
ve aslında eceliyle ölmezler
acıyla kederle hüzünle ve aslında isyanla
kimse yazmaz ölüm raporlarına

sen merhaba deme bana
geber filan de
hakkımda tutulan her tutanak
yazanların fantazileridir
esir olanların
güldüklerim
tenezzül etmediklerim
sen merhaba deme bana
geber filan de...