Hayatımın Dili Şiiri - Yorumlar

HAYATIMIN DİLİ

------Ruhumu kanlı kalemiyle karanlık gökyüzüne göndermiştim.
Sadece benim görebileceğim, benim hissedebileceğim duyguları ve de yaşanmamışlıkları yazacaktım. Ya gökyüzü kanımın kırmızılıklarında
benek benek kalacaktı.. yada tümden kaybolacaktı. Kırmızı da ruhsuz kalan bedenim ruhunun kırmızıyla çıktığı yolculuktan dönmesini beklerken,göz bebeklerim irkildi! Bir tıkırtıyla kırmızı içinde benek benek kalan gökyüzü çiçek olup inmişti boş bedenimin boş bakan göz bebeklerine. Biraz şaşkınlık biraz hüzünlü anlarım geçtikten sonra, saate baktım gece yarısını geçiyordu.Tarih yirmi dört haziran yıl ise doğduğum yıldı. Günlerimi,aylarımı ve yılımı o günden sonra saymaya başladım. Çünkü korkuyu ilk yaşadığım andı,ya da ben öyle biliyordum. Ateşin kırmızılığı ve alevler yükseldikçe verdiği siyahı ve de o siyahta yeniden kaybolacağımı düşünerek, çiçeğe karşı ilk korkumu atlatmıştım o gece. Korkunun ardından İlk gülümsemeyi öğrendiğim gündü o gün. Sonra kahkahalarım yükseldi mutluydum,mutluluğumu hisseden ruhum geri dönmüştü bedenime, ellerim tutuyordu, yürüyordum, görüyordum artık. Yaşayacaklarımı o çiçeğin diliyle yazıp nerede duracağımı,nere de canımı yakacağımı,nere de ağlayacağımı,kimle kalacağımı konuşmayı bir kenara atıp, içimden kimsenin bilmeyeceği bir dil öğretmiştim düşüncelerime.O dille okuyordum.Dilin değişkenliği bazen beni şaşırtsa,öğrenmiştim artık hangi satırın tersten, hangi satırın düzden okunacağını, ve de nasıl yazılacağını.
-----İşte o gün bu gündür çöze bildiklerimi yazıyorum,benim ve onun dilinden,dünyaya onun dili ile sesleniyorum, onun gözleri ile bakarken kimsenin sevmediği ağlamayı çok seviyorum.Yüzlerinden damla damla düşmeyi, bazen kırılmayı, bazen buhar olup kaybolmayı, an be an aklımdan çıkaramıyorum.
----- Ey! ! gizli çiçek ey gizemli gerçek anlaşılmaz dilim: bir gün başka dünyalara gök yüzü olarak yolculuğa çıkacağını çok iyi biliyorum. Ama unutma ki seni hayat boyu okuyacağım kadar ve hatta hatta benden sonrada bitmeyecek sayfalara yazdım.