Hayatımı Mahvettin Şiiri - Aygül Zade

Bir rüya gibiydi başlarken her şey,
Gözlerin, sözlerin… hepsi bir düş.
Kandırılmış kalbim sana inandı,
Oysa yalanmış, hepsi boş bir süs.

Bir gülüşüne ömrümü verdim,
Bir bakışına yollar döşedim.
Ne zaman baksam hayaline şimdi,
İçim acıyor, içim eziliyor derinden.

Sen geldin, ben kendimi unuttum,
Sen güldün, ben her şeyimi susturdum.
Bir tek kelimenle yerle bir oldum,
Sen sustun ya, ben yok oldum.

Geceler boyu seni düşündüm,
Adını dualara ekledim.
Ama sen bir yabancı gibi geçtin,
Beni enkazların arasına terk ettin.

Hayatımı mahvettin, evet sen,
Ne varsa güzel, aldın elimden.
Geriye gözyaşı, kırık dökük düşler,
Bir de suskun duvarlar kaldı benden.

Kendime bile yabancılaştım,
Aynalarda başka biri var.
Senin yokluğunda bir ben kaldım,
Ama o ben de artık yok, tarumar.

Ne umut kaldı, ne de yarın,
Her sabah aynı boşluk, aynı duman.
Gönlümde bir mezar kazdım sana,
Her gün biraz daha gömüyorum anılarını zamanla.

Artık ne affım var, ne bekleyişim,
Senin için döktüğüm her damla zehir şimdi.
Hayatımı mahvettin, farkında bile değilsin,
Ama ben, enkazımdan bir daha doğmayacağım, biliyorum sessizce.