Hayatı Sokaklarda Geçmiş Bir Orospuydu Ruhu

Hayatı sokaklarda geçmiş bir orospuydu ruhu,
Arzularına köle olmuş,
Tek bildiği kahpelik,
İzbe köşelerde yatar,
Cebinde sadece şarap parası,
Elinde yırtık bir fotoğraf...

Vesikalıydı ruhu,
Eski bir aşktan kalma mühür, kalbinde

Hırçındı, kimse bilmezdi,
Üzgündü kalbi yüzünün aksine
Sokaklarda şen kahkahalar atardı.
Edepsiz bir fahişeydi ruhu.
Yaşlıydı gözleri ama kimse görmezdi.
İzmarit toplardı elleri,
Narin ellerini tutmak yerine,
İçerdi parmakları yanana kadar,
Nefret dökülürdü dilinden, kalbinden acı...

Ha dedi ti dedi ce e dedi çocuklar korkutmak için,
İp serip yollarına
Kaldırırlardı o geçerken.
Ağlatırlardı.
Yere düştüğünde acırdı dizleri,
Elleri sımsıkı kapalıydı.
Sokak çocukları tekmeledi onu,
İnceden bir kan süzüldü,
Yüzünden mi kalbinden mi bilemedi kimse.
Durdu sanki birden zaman
İnce bir kahkaha atana kadar çevresine.

Birleştirip ellerini kalktı ayağa,
Uzattı elini boşluğa

Tut beni dercesine düştü; bir daha hiç kalkmamacasına...

SADIK BEY nam-ı değer Kıtıpiyoz