pusulara uğramış yollarımın
yarım yamalak yolculuklarında
bırakırken düşlerimi
soramadım unuttuğun gülümseyişleri...
damarlarımdan sızan kanı
kırık bardaklara dolduralı
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
damarlarımdan sızan kanı
kırık bardaklara dolduralı
yağmur yağmuyordu
kurak topraklara...
sinsi sinsi bakar,
umudumu çalan haritalar
hayatın paradigmasını yazan
filozofları bile
çileden çıkarır bu cellat mesafeler...
işgallere uğrayan evlerin lambaları
saat sekizden sonra sönüp
zifiriye verince kendisini
durup düşünmek kalıyordu bize çaresiz...yok yok seni okursam ki okuyacağım alıp gideceğim taaa eskilere kendimi....çok özel bir tarzın var!
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta