Hayat Ümidim. Şiiri - Hıdır Yallı

Bugün de geçip gitti sensiz,
Yine bir başıma surların dibinde sessiz,
Ve bir o kadar kimsesiz…
Ha sırça köşkün kuş tüyü yatağında,
Ha surların dibinde çakıl taşlarında,
Sere serpe uzanıp yatıyorum biçare.
Sonuç? Hiç bir şey!
Yine de yoksun.
Kim bilir hangi diyarlarda….
İşte sensizim yine pamuktan taşların kuytusunda.
Şimdi neyleyeyim sensiz köşkü sarayı,
Veyahut sur altı viran haneyi.
Batan güneşim gibi çekip gittin.
Soldu bütün sevgi çiçeklerim,
Boş kaldı perişan yüreğim.
Şimdi solan güz akşamlarında,
Yine bir başıma kolsuz, kanatsız…
Süpürüyorum artık bütün hasretini peşin sıra,
Güle güle diyorum sana,
Evet güle güle…
Bense yeni bir başlangıca merhaba,
Yeni bir hayata merhaba…
Deyip ümitlerimi yeşertiyorum,
Ve günümü kurtarıyorum.
Hasretinin yosun tutmuş taşlarını,
Nasıl olsa hep kucaklıyorum,
Yine de yüreğimin paslı parmaklıklarında
Hayalini hapsediyorum,
Ve bir ümitle hayata devam diyorum.