Hayat İşte Şiiri - Döndü Dülger

HAYAT İŞTE...
Hayat işte, beni ne bekliyor sezemeden,
Nerde son nefesi veririm bilmeden,
Geldim gidiyorum bu âlemden.
Yiyorum, içiyorum, uyuyorum.
Yaşamak buysa bunları yapıyorum.
Konuşuyorum eş dostla havadan sudan.
Bazen de dert dinliyor, teselli ediyor,
Yarenlik ediyorum, etrafımda ki dostlarıma.
Ziyarete gidiyorum, geziyor tozuyorum.
Davete icabet ediyor, gülümsemeler saçıyorum.
Mutluyum, huzurluyum, neşem yerinde,
Özenle yetişirim de heryere.
Güya ben hayattayım, yaşıyorum öyle de.
Görünenin aksine, gönül yurdum yıkık, dökük, virane.
Farkedilmese de hüzün kaplamış heryanımı,
Yatıyor yalnızlığım buğulu bakışlarımın arkasında,
Gözyaşlarım dizili kirpiklerimin ucunda.
Sızım sızım sızlıyor kemiklerim, yüreğim kuş gibi titriyor,
Bedenim harabe, delik deşik ruhumda.
Yarenlik ettiğim kadar,
Yâr olamadım gönül mabedimde ki ebedî yoldaşıma.
Böyle bir hayatı yaşamak zorunluluğuna,
Eğdim çaresizce başımı da.
Ustalaştım ama hakkımı yedirmem,
Acılara gem vurup,
Ayaktayım, mutluyum, huzurluyum pozlarına.
Pervasızca gömdüm acılarımı,yaslarımı
Göstermeden gidiyorum bir meçhule,
Kendime sakladığım kanayan yaralarımla ...
Döndü DLGR