Gurbetmiş meğer hayat
Yağmura bakan yüzüyle
Islatıp yüreğini itermiş,
Kimsesizliğin en derininde.
Yollara sarılır bekletirmiş
Vuslat ararcasına yakan
 
Aşk bu dünyanın ölçüleriyle açıklanamaz sevgili. O ilkel bir acıdır, yaban bir ağrıdır. Gelir  ve içimizdeki o çok eski bir şeye dokunur. Sonra bir perde açılır ve yolculuk başlar. Bu yolculukta artık para, tarifeler, beklentiler, randevular, taksitler, iş, anneler ve korkular yoktur. Aşkın kendi gerçekliği vardır sevgili. İnsan bir başka ışığa teslim olur...  
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...
Devamını Oku
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...




CANNN İNANILMAZ GÜZEL BİR ŞİİR OLMUŞ, DUYGULARINI ÖYLE GÜZEL NAKŞETMİŞSİN Kİ DİZELERE, İNSANI ALIP GÖTÜRÜYOR..EVET HEPİMİZ GURBETTE DEĞİL MİYİZ?
DÜNYA FANİ, AHİRET BAKİ.
KUTLUYORUM GÜZEL YÜREĞİ.
TAM PUAN
EVET HAYAT AHİRETİN BİR GURBETİDİR...SELAM VE SAYGILARIMLA...KUTLARIM...İBRAHİM YILMAZ.
' Güzel bir calisma arkadasim..Dilerim hayat gurbetini hic bir zaman tatmassin..Sevgiler Amasyaya....'
Gurbetmiş meğer hayat
Yağmura bakan yüzüyle
Islatıp yüreğini itermiş,
Kimsesizliğin en derininde.
Yollara sarılır bekletirmiş
Vuslat ararcasına yakan
Yürüyüp o kara gecelerde
Mavilere derdini anlatan..
YÜREĞİNİZE SAĞLIK.
PAYLAŞIM İÇİN TEŞEKKÜRLER
Gurbetmiş meğer hayat
Yağmura bakan yüzüyle
Islatıp yüreğini itermiş,
Kimsesizliğin en derininde.
Bu bölüm başlı başına bir şiir zaten... Kutluyorum. Kalemin daim olsun
Genç şair kardeşimi kutluyor selam ve sevgilerimi iletiyorum Şehzadeler şehri güzel Amasya'mıza.
Felsefi temalı şiirin için tebrikler,sevgili Yavuz.Evet hayat ve yaşadığımız bu fani dünya gurbet.Baki dünya ahırettir.
Güzel bır calışma kutluyorum selamlarımla
selami
Şiirinizde ki güzellik yüreğinizin yansımasıydı sanki! Dilerim gönül ışığınız hiç sönmesin. Tam puan, Bilal Esen
''Kimi sevse insan elveda diyor
Ölümse limandan hiç ayrılmıyor
Gelen nedense hep garip gidiyor
Kervan gidince bir daha gelmiyor..''
Güzel dizeler...Son ayrılıığı çok erkenden sorgulamışsınız.Ama öteki evren de daima anımsanmalı,değil mi!
Tebrik ederim.
Bu şiir ile ilgili 19 tane yorum bulunmakta