Nurdağları 1972
Doğmuşum bahar sonu aşağı şehirde
Yağmur ormanları yeşili
Geçmiş fıstık ovasına
Nehir akıyor yayladan
Eğrelti otları serin onunla
Karpuz dayanamıyor suyuna
Bakir ova uzanıyor ceyhana
kimse bilmez Allahtan başka
Ne zaman doğdu bu ahenk
Kardan soğuk rüzğar gider Akdenize
Bir otomobilin camlarında
Uçup giden gençliğim
Acı tecrübeler tamladı beni
Hatırlmak yoklukla rulo günleri
Sorgulamak fakir mazimi
Suçlu gelecek hazırlamayan ebeveyn
Yürek ağlar muhtaç oldum
Bağışla mahcup oldum
Ayakta durmak parayla
Gidiyor Tırlar almış yükünü
Bacasıyla tütsüyor gök mavisini
Asfalt karayol bitmeyen hayat gibi
Vahdet Mehmet Güneş
Kayıt Tarihi : 28.3.2020 21:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!