Hayat Şiiri - Abdullah Cengiz

Bu hayatta acımasız ve gaddar olucaksın
Kendinden başkasına inanmayacaksın
Fakirsen dostun olmaz,başın dertsiz kalmaz
Kimse arayıp sormaz,kapını çalmaz.
Eşin,dostun,akraban hepsi boş yalan
En iyi çevren olur varsa paran.
Ey dostum! böyle paraya,pula tapma
Nasılsa göçeceğiz öbür dünyaya
Kalmadı küçüklere sevgi,büyüklere saygı
Milleti sardı geçim sıkıntısı,Dünya hırsı.
Gençlerimizin durumu daha da acı
Parçalanıyor aile yuvaları...
Yurtlarlarda,sokaklarda çocuklarımız,
Sahip çıkalım ey! vatandaşlarımız...
Bir de huzurevlerinde,sokaklarda yaşlılarımız.
Ben de korkar oldum yarınımdan,
Tak etti artık bıktım canımdan.
Mutluluk,huzur benim de hakkım
Olmasın mı eşim,çocuklarım.
Bu hayattan fazla fazla sıkıldım
Aradığımı bir türlü bulamadım
Sorarım size ey halk! suç kimde?
Sahip çıkalım,yarınlarımıza ve değerlerimize,
İyice silkinelim gelelim kendimize...
Herkes görevini layıkıyla yapsın
Artık kimse üzülmesin,gözyaşları akmasın.....