Hayallerimiz vardı
Bir mum alevinin titrekliğine
Saracaktık özgürlüğü
Şarampole yuvarlanmış bir aşktan geriye kalan
Sessiz çığlıklarda
Aşkın iz düşümüydü hayat
Şehirlerin kıyısında
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
EMEĞİNE GÖNLÜNE SAĞLIK MÜKEMMEL BİR ŞİİR OLMUŞ.
Sobelendik hayat denen bu oyunda!
Şimdi ağır yaralıyız,
Bi tarafta siren sesleri,
Ve ben ölümü bekledim,
Yaşamak için...
hüzün yüklü.......
kutluyorum saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 52 tane yorum bulunmakta