Yine açmış,
İlkbaharı İlkbahar yapan,
Gözlerinin haresini çizen,
Yüreğine benzeyen ve
Kokusunu alamadan,
Döndüğüm, dağ çiçekleri.
Yolumun sonu olsaydı,
İki mola arası,
Çiçekler düşerdi,
Sevgimin gündeminden.
Uğurlayan da uğurlanan da,
Ben ve hayalin,
Yüzümü ne yana çevirsem,
Karanlığın içinden,
Bakışın ok gibi çarpmakta.
Sivrihisar'ı hızla geçiyor otobüs,
Zamanla yarışırcasına,
Hayalinin terkisinde ben,
Nereden geldiğimi bilip,
Nereye, kime gittiğimi unutarak.
Gidiş ve dönüşün başlangıç yeri,
Dünyanın ve hayatın,
Merkezinde ki mola yerinde,
Nasrettin Hoca'nın eşeği,
Ağırıp durur hala,
Benim gibi dünyevi aşkı ve hayatı,
Ciddiye alan dembeserlere.
Yazdırdıkları
Nazif ÜnsalKayıt Tarihi : 2.4.2018 13:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!