İnsanlık kaldı mı, sorunun cevapsız,
Adalet nerede, kırık dökük yollarımızda?
Merhamet nerede, soğuyan kalplerimizde,
Sıcak bir dokunuş, kaybolmuş eski günlerde?
Bir zamanlar ışıkla doluydu gece,
Şimdi yalnızlıkla örtülmüş, soğuk ve sessiz.
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Mehmet Tevfik Eltas, teşekkür ederim. Şiirin derinliğini ve önemini vurgulayan bu değerli yorumunuz için minnettarlığımı ifade etmek isterim. Gerçekten de insanlığın ve ruhun değerini yitirdiğimiz bir dünyada, bu tür eserler daha da kıymetli hale geliyor.
Belki bir gün buluruz, belki sadece ararız.
Her geçen gün insanlar çılgınlaştıkça adaleti daha çok arayacağımız kesin.
İnsanlar duygularından, sevgisinden her geçen gün biraz daha uzaklaşıyor.
Dünyanın albenisi hırs dolu gönülleri büyülerken şeklen insan olanlar bambaşka bir insan olarak karşımıza çıkıyor.
Şiirinizdeki dizeler insandaki bu değişimi çok güzel ortaya koyuyor.
Kutlarım Üstadım
Değerli kaleminizden nice şiirlerinize
Sağlıcakla şen ve esen kalınız,
Selam ve saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta