sabırsız olurdum, kavuşmak için hayallerime.
kapısına kilit vururdum odamın,
sırlarımla birlikte.
korkuya kapılırdı annem,
açmazdım kapısını,odamın ve sırlarımın.
beni yalnız bıraksın annem.
beni düşününce..
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta