Sessiz ol, kimseler duymasın seni düşündüğümü, içimde
yanan kor ateşleri görmesinler
Hatta ve hatta bilmesinler de sensiz çok üşüdüğümü,
korktuğumu, ürkekliğimi. Aslında hayatta, küçücük, çok
aciz bir sığıntı olduğumu. Bu karanlık dört duvar arasının
en köşesinde bükülmüş yere ağlamaklı seni düşündüğümü
bilmesinler. Bak yine gururum taştı. Son geldiğinde hiç
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.



