Çok zor oldu, zaman içine zamansızlığınla kelimelerle boğuşmak. Bu nasıl bir duygu seninle sensiz olmak, aldığın nefesle uğraşmak, yaşamla uğraşmak, kendinle uğraşmak. Nedir unutmadığım, unutamadığım? İçimde biryerler acıyor durmadan acı çekiyor, göz yaşı döküyorum uğruna. Yaşam ki saniyelere sıkışmış beni kovalarken ben saniyelere tutunup seni kovalayorum zaman kavramı olmadan. Sen ise herşeyden bihaber nefes alıyorsun durmadan…
28.02.2005 / 14:00 / ümit engin
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
yine hos bir siir okudum, sabah sabah, dost..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta