Hayal benim değil mi,
istediğim rüzgâra adını fısıldarım,
istersem gülüşünü serperim sabaha,
istersem akşamın en kırılgan saatine saklarım sesini.
Kaparım gözümü...
ve sen gelirsin, hiç gitmemiş gibi.
Gözlerin, ilk günkü gibi
kalbimin kıyısına çarpar usulca.
Sana sarılmak gibi olur gece,
karanlık bile ısıtır seni düşününce.
Sensizlik sızlarken boğazımda
bir gülüşün geçer içimden,
paramparça olur suskunluğum.
Ne zaman anlasan beni,
işte o zaman eksilmem hayattan.
Ne zaman unutursan,
bir sokak lambası gibi yanar içimde umut.
Bilirim, dönmeyeceksin.
Ama hayal benim, değil mi sevgilim?
Orada yaşatırım seni, benden hiç eksilmeden.
Gerçeğin sus pus kaldığı yerde
yalnız hayal sarar beni,
çünkü bazen,
yalnız hayal kadar gerçektir aşk.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 24.7.2025 07:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!