Hayal Şiiri - Ömer Faruk Kiraz

Bir hayal gibiydin
Benimle, el ele, benle birlikte
Bir hayal gibi estin gönül mülkümde
Salkım salkım tan yelleri misali

Gözlerimi kapıyorum
İçimdeki güzelliklere odaklanıyorum
Ve sen ki; oradasın!
Suretin kapalı gözlerime bile yansıyor!

Madem tanrıları biz yarattık,
Şimdi de seni tanrıya kurguluyorum.
Dudaklarına bakıyorum artık,
Bir kelamında buyruk arıyorum…

Hiç tapılmamış bir tanrısın bu gün
Hiç yaratılmamış tanrının, ışığı!
Bir şairin yazmaya gücü yetmediği şiirindeki
En kıdemli mısrası!

Hiç gün görmemiş çocuğun kahkahası-sın bu gün
Bu şairin baş ağrısısın
Varılmamış doruklarda zamandan da muafsın
Tapınayım izin ver; geç olmuş diye güç olmasın!…

Suretin insan misali karşımda
Maddi bir kılıfsın aslında
Gözlerin açığı vermiş seni
Kimsenin bilmediği tılsımda

Yalnızlığıma tanrı yaratır gibi,
Elsiz bir ressamın tablosu gibi,
Korkunun insana verdiği zevk gibi,
Bir hayaldin…
Çizemedim
Yazamadım
Söyleyemedim
Sonra tanrıya benzettim…