Hayal. Şiiri - İsmet Anik

Hayalimle birkaç daire kurdum,
Senin hayalini çağırıyordum.
Ne kadar uğraşmda bilinen gerçek,
Bugün hayalin yine gelmeyecek.
Göz ile görmeme izin vermezdin,
Hayal kursam hayalime gelmezdin.
Derdin nedir anlamadım gitti
Ömrüm seni arzulamakla bitti.
Hercai Menekşeleri diye sevdim.
Hercai olduğunu bilemezdim.

Gelecek yok, gidem dedim geçmişe,
Geçmişimi sıraladım peşpeşe,
Gördüm gözlerim sana bakakaldı,
İnsan hariç demediğin kalmadı; .
Tanışma kavgamızı hatırladım
Kavgada hayalini bulamadım.
Zamanla bakışlar karşılık buldu
Gözüm, gönlüm tek seninle doldu.
Düşündüm buluştuğumuz günleri,
Senin için topladığım güiieri.
Bir simit alıp ikiye bölerdik
Gerleceğe güzel günler dilerdik.
Geçen günlerin hayalini kurdum,
Hayal de hayalini arıyordum.
Güzel günlerde hata hatıradır,
Sen ne hatıra bıraktın ne hatır.
Yıktın hayalimizi bir bilinmeze
Kırdın kalemi geleceğimeize.
Hercai Menekşeleri diye sevdim,
Hercai olduğunu bilemedim.

Geleceğimiz geçmiş. Bilemedik
Daha birbirimizi göremedik.
O güzel günleri hayal ederim,
Hayalimde hayalini beklerim.

Zahmet edipte bir bak şu halime
Bakta dokunma artık hayalime.