Serin Eylül akşamlarında,
Göz göze gelirdik, Eminönü kuşlarıyla.
Mendil satan çocuklar, bize gülerdi.
Taksi radyoları şarkılar ısmarlardı.
Şiirler okurdu Galata.
Tophane ' nin demli çaylarına,
Şeker atardı gülüşlerin.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
