HATIRA ŞİİRLERİ

Sana söylenecek sözüm
Henüz bitmedi
Sana uzattığım ellerimi
Henüz tutan olmadı
Bana bıraktığın son öpücük
Hala yanağımda kurumadı

..

Ne kaldı senden geriye hatıra
Saçlarımda aklar,yüzümde çizgiler
Kırgınım şimdi sensiz geçen yıllara
Ama yinede isyan etmiyorum
******************************
Senden geriye kalan şimdi
Koskocaman bir sensizlik
..

Ne gördüm dosttan vefa ne güldüm aşktan yana
Bir sana taptım inan bir seni yaradana
Devası yok derdimin geceler zindan bana
Bir sana taptım inan bir seni yaradana

Dinmeyen gözyaşları gönlümdeki bu yara
Hüzün dolu yıllarım senden kalan hatıra
..

ezberledim tarihi
senin sözlerin için

bir cellattı dudakların
fısıltılarla büyüyen
uçurumlar seyyahına

..

Akşam yine güneş garptan göç etti bu gün
Gurbet sancısı bağrımda kör bir düğüm
Bir yaşmaklı görsem anam gelir aklıma
Babamı özlemek sinmiş yapraklarıma

Çökünce karanlık kalbimin sancısı artar
Bu sancı anne baba evlat özlem acısına uğrar
..

kızıla boyanırken mor dağların zirvesi,
bir ceylan bakışı damlar sokağıma.
gittiğin günkü gibi ağlar kaldırım dipleri.
ben yalnızlığımla ne yapacağımı bilmem
ne resim ne eşya,yok en ufak bir hatıra
kaynar sulara sokup ellerimi anılara sarılırım.
ve bir köşe başı çığlığıdır beni bu rüyadan uyandıran
..

Hiçbir şey söylemeden,
Çekip gittin uzaklara.
Geride bıraktığın, bir gülüş,
Birde acı en büyüğünden.
Bıraktığın gülüş, hatırladıkça ağlıycam,
Acı ise giderken içime bıraktığın,
Ve hiçbir zaman silinmiycek olan tek hatıra.
..

Sabaha kadar yandı içimde bir ateş
Neleri alıp gitti ne kaldı ahh o günlerden

Rüzgar gibi esip geçtin hayatımdan
Hala heryanımda izlerin var
Rüzgar gibi geçip gittin hayatımdan
Saçlarımda serin bir hüzün var
..

Bir gülü koparır gibi
Koparıp aldın sevgimi,
Boşluğa fırlattın.
O anda durdu kalbim,
Gözlerimin feri söndü.
Gözyaşlarım sel gibi aktı sokaklara.
Güneş kavurdu beni,rüzgar savurdu.
..

Bu kaçıncı ayrılık yarim
Her seferinde uzuyor yollar
Ve daha uzun çekiyorum dumanı ciğerlerime
Öldürmekmi istiyorum ne sensiz günleri
Belkide soldurmak sensiz açan tüm gülleri....


..

Hatıradır artık
Vazoda çiçek
Pencerede buğu
Yollarda kar
Birer hatıra
Kar yine yağacak
Ama buğuda ismin
..

Bazen canlanır şimdi imiş gibi
Hafızama işlenmiş o muhteşem mazi
Bazen yüzyıl bazen de dün gibi hatırlarım
Ve bazen hatıra bazen de tembih gibi
Hatırlar sır gibi saklarım o günleri
Sanki yasak bir aşk
Yüreklere işlenmiş bir nakış gibi avutur
..

Gözyaşlarım sizden neden ayrılamıyorum
Yoksa sizden ayrılırsam hüznü kaybedecegimdenmi
hüzün seni neden bu kadar seviyorum
yoksa bana yalnızlıgımdan hatıra olduğundanmı
yalnızlık neden hep seninle beraberim
yoksa gercek dostum olmadıgındanmı
peki neden gerçek dostum yok
..

Ne günler geçti şimdi farkında bile değilsin.
Sanki gözlerinin arka odalarında gizleniyorlar,
Hatırlıyorsun onları yanındayken yanlızlık.
Esir alıyor mahçup yüzünü, açık tonda bir kırmızılık,
Saçlarının arasına attığın elin düşüyor nemli duvarlara.
Buğulanmış pencerelerden görebildiğin kadar mı hayat?
Bırak şimdi tüm kusurlarıyla o günleri kenarda,
..

İnanmak,karşılıksız,beklentisiz,umarsız da olsa inanmak...Çaresizliğe düştüğünde bile umudunu bir an bile yitirmeden sonuna kadar inanmak...O inancı gözlerinden uzaklaştırmadan ve düşürmeden yüzünü yere...Her şeye bedel sayıp yüreğindeki sevdayı.Hiç vazgeçmeden,inandığın uğrunda neleri kaybettiğini umursamadan...Güzel günlere inanmak...

İnanmak,sorgusuz hesaplaşmaların ortasında bile sonuna dek...Bütün varlığınla bütün hücrelerinle inanmak yokluğunda bile...Sonsuz bir inatla,sonsuz bir itikatla...Yörüngesinde geçen yıllara aldırmaksızın gönül...Düştüğü yollara bakmaksızın,avuntusuz gecelere sarmak onun hayalini bile bile...Onsuz kimsesiz,onsuz hiç bir şeysiz olduğunu anladığın da...Her şeye bedel sayıp içinde büyüttüğün sevdanı...Bir olsun vazgeçmeksizin,uğrunda nelerden vazgeçtiğini bir an bile düşünmeden...Onun uğrunda yaptığın her şeyi hak ettiğine inanmak...

Beklentisiz,karşılıksız...İnanmak...Yalnızlığına mahkum saatlerde can çekişiyorken bile...Hep geleceğine dair umutlarını ekmek yeniden yüreğinin derinliklerine...Ve büyütmek vazgeçmeksizin içindeki adam gibi sevdayı,o bilmese bile...Gün gelip gözyaşlarınla sulasan da içindeki biçare sevdayı...Susmak ve yalnızca inanmak bütün sitemlerden uzak...

İnanmak,karşılıksız,beklentisiz,umarsız da olsa inanmak...Çaresizliğe düştüğünde bile umudunu bir an bile yitirmeden sonuna kadar inanmak...O inancı gözlerinden uzaklaştırmadan ve düşürmeden yüzünü yere...Her şeye bedel sayıp yüreğindeki sevdayı.Hiç vazgeçmeden,inandığın uğrunda neleri kaybettiğini umursamadan...Güzel günlere inanmak...Güzel günler hani hiç vazgeçmediğin düşlerinde...Hani bir yanında hep vuslata dair sonlar barındırdığın...Hani içinde gülümseyişler biriktirip,mutluluk resimlerini yıldızlarla çizdiğin düşlerin...Hani baştan başa sevgiliye kesmiş,hani baştan başa sevdaya sarılmışlığıyla yarım kalmış düşlerin...
..

Gördüğüm bin çiçekte, ayrı ayrı tat
Sevdiğim bin gönülde,bin eziyet
Bir hatıra,bir bakış,hep ayrı ayrı kokular

Yok usta
Diken tarlasında, gülü aramak bu
Elimizde mum,yıldızlar arasında parlayanı bulmak gibi
..

Hatıranı Saklıyorum


Hayat üstüme üstüme geliyor

Birde senin derdin olunca tabi

..

çocukluğumdan geriye
bir ben kaldım
benden geriye hatıra kalan
bir ben
herkes benden geçti
bende herkesten
o hakkı verenden
..

Senden kalan ne varsa.
Kutsal benim için.
Hatıra bile olsa.
İlk buluştuğumuz yeri düşün.
Denize taş attığımız sahili.
Yağmurlu günde giydiğim pardösümü.
Gezdiğimiz tozlu yolları.
..

Her adımımda adın dudaklarımda
Sevgimse hep gözlerimde kalacak.
Ben vazgeçtim artık gidiyorum
Etrafında dolanan biri olmayacak.
Elveda sevdiğim sana
Kalbim benden sana hatıra.
Sözümden dönmem bilirsin
..