HATIRA ŞİİRLERİ

Okunuyor selam
Şairim rahmetlik oldu diye
Duyanlar ağlıyor
Kıymeti bilinmedi diye

Ben gidiyorum,gerçek dünyaya
Dostlarım sizlere kasın, şiirlerim hatıra
..

Siyahla beyaz bakar bu gözler
Ve içinden sessizce geçer bu düşler
Bir resimki benden yana eski
Maziden hatıra kalmış bu günler
Yaş belki 14 aylık
Gözler belki aynı ama yürek hiç yaşamamış ayrılık

..

Aradım resimlerde âşina yüzler
Gözlerim bir dostun yüzünü özler.
Taşıyor taa geçmişten buruk izler,
Kimi soluk kimi yırtık resimler.

Mahzun bakarlar gözümün içine.
Bir çok hatıra akar yüregime
..

Özlemin içimde bir ateştir düşer gönlüme
Gidişinle hatıra kaldı kalbime bıraktığın sızılar
Yokluğun hüküm sürüyor yanı başımda anılar
Özlemin hecelerimi tutuşturur mısralarımı yakar

Özlemin içimde bir ateştir düşer gönlüme
Lal oldu gülen yarım terk edişinin ardında
..

Yıllar sonra arkama baktıgımda
yitik bir gençlik
karanlık bir geçmiş
paramparça olmuş insanlar
kaybetıgim onca sevgi
hepsi birer hatıra oldu
maziden kalan ve gelecegime uzanan
..

Bir fimcanım var elimde
içinde kan şarabı içtiğim
hayalin kaldı bende
toplayıp sandığa kilitlediğim
ucu yırtık resmin senden tek hatıra
yar diyen sustu dilim
ölüm çaldı kapımı
..

Karıştırırken hatıra defterimi,
Kurumuş bir papatya çekti ilgimi,
Kokladım hasretle çiçeklerini,
Hasretin depreşti seni düşündüm.

Hatırlıyorum, şimdi güzel günleri
Birlikte toplamıştık bu çiçekleri,
..

Aslında her bitiş
Yeni bir başlangıçtır
Beklide yeni bir mutluluk
Yeni bir acıdır bilinmez
Unutulması gerekeni unut
Saklı kaldığı sürece acıtır yüreğini
Artık közler küllenmek üzere
..

Seversin sıcağı bilirim,
O zaman uzan ellerime,
Yanan bir ormanın
İlk kül olan ağacına uzanan
Denize ait bir rüzgar gibi sar bedenimi

..daha çok okşa, es, kavur hatta tenimi.
..

Yaptığım yanlışlardan hep nefret ederim
Çok olayımın keşkelerle bitmesinden
Geç kalınmış hatıra ararsan bende
Bir de kimselere söyleyemediklerim
Ne kadar çok pişmanlık biriktirmişim
Bir o kadar da hiç harcayamadıklarım
Kalbime açtığım hesap kabarmış faizden
..

Eski bir şarkı değdi kulaklarıma
Doyasıya güldüğüm yıllardan hatıra
Gece yarısı ayla sarmaş dolaş sokaklarda
Gençliğin verdiği o hazla
Söylerdik bağıra bağıra
Şarkı hala aklımda ama
Gençlikten kalmadı bir seda
..

Efkardayım bu sabah tembellik var içimde
Durağan zamandayım aklım almaz senide
Ayrışmış yonca sandım içimdeki titrekliği
Kuşku duydum beklide sana olan sevgimden
Uzun uzun düşündüm karar vermek zor oldu
Resmine baktım uzunca süre,sonrada yaktım
Tek bir hatıra kalsın istemedim acılardan kaçtım..
..

Hediyeler, insanların sevdiklerine söyleyemedikleri
Duyguları ifade etmek için kullanılır
Ve hediyeler sevilmeyen insanlara verilmezler.
Senin bana söyleyecek küçücük bir sözün, sevginin olmadığını anladım.
Bu yüzden hediyeni kabul edemem.
Ama bir hatıra bırakmak istiyorsan yinede;
Sen zaten kalbimde kalacaksın
..

Eğer bir gün
Beni görmek istersen
Ve benden uzak bir hatıra özlersen
Durma, aç pencereni.
Bakarsan,
Kayan yıldızlarda görürsün..
Hissedersen,
..

Gariplerden sesini duydum,
Pencereye koştum yoktun.
Sonsuzluğu çektim üzerime
Sen gittin, geldin düşlerimde.

Söndü ışıklar, yıkıldı sevdamız.
Boşlukta kaldı,
..

Giderken bıraktığın,
Bir damla gözyaşını,
Saklıyorum,yastığımın altında...

Bak yine bahar geldi.
Kavak yelleri başımda,
Bir damla varmış meğer
..

Toprağın buharı burunlarını sıvayan birkaç ah u enin sırtları çimene, ruhları don-koynek kalmışçasına yayılırlar, yamaca. Onlar gönüllerini kirlenmiş esvap gibi yıkayıp çalı çırpı üzerine asmışlar, güneşin haznedarlığından ölü taklidi yaparak azami miktarda yararlanmaya çalışmaktadırlar. “Dünya yansa bir horum otu yanmayacak! ” cinsinden muhabbet sarmalının cezbesine düşmüş, yelkenlerini hayal aleminin rüzgarları ile doldurup gaipteki bilinmezleri keşfe çıkmışlar adeta. Höt! Diyen olsa her şey bozulacak ama vaziyet hiçte öyle değil. Sanki tabiat ana bu fukarayı kucağına almış, henüz vermediği meyvelerin tadından emziriyor.

En yakın medeniyet bin ışık yılı uzaklıkta buraya! Süfli düşünceler ayak parmakları arasında biriken kirleri sadece. Göz bebeklerinde karanlık gecelerin umudu olan parlak bir yıldız var, yanıp yanıp sönüyor ve bütün mesafeler eşit yakınlıktan kavrıyor ferhundeliğin iklimini. Zihinlerinde arpalanmış at torbası olmayan seyyahlar, feleğin çemberinden meccanen seyahat ediyorlar. Camın önünde durmakla canana ne kadar yakın olunabiliyorsa o kadar yakınız cümlenin içerdiği asıl manaya. Bir çiy tanesi dokunur dilimize, dişlerimizin keman çaldığı elit ayazı hatıra alırız. Değil mi; Biz hep o çetin kış günlerinde bile ümidimizi yele vermez, inadına bahara kalırız.

Yazlık düşlerimi, aklımın bir köşesindeki gardıroba istifliyorum şimdilik. İrkilip nemli bir gölgenin serinliğinden şimşek kıvılcımları ile bütünleşerek, yaşlı bir ağacın kovuğuna yangın oluyorum ben. Yanmadan, tutuşmadan kabuk gövdesinden hayat bulan yeşil budaklar, yağmur çaresizliğe çare oluyor. Göğün çatlamış damarından akan sular, olukları boğup saçaklardan inip duvarları sıvazlayarak, yerde yarım kalmış aşılamaları ikmal ediyor. Yoktan var edenin görünmez işçileri, yivleri ve setleri en ince ayrıntısına kadar yeniden motifliyorlar. Sele kapılmak, içimden gelen arzu! Gövdesi atlastan bir varlıkmışçasına, taştan taşa vurarak yekunu, bir vadinin eteklerine takılıp kalıncaya dek sürüklenerek.,

Mistik bir rüyanın, hakikatin perdesine yansıttığı gölgeler, vicahiye çevrilmeye çalışılır, uyanmaya çok yakın zamanlarda. Debelenen köhneler tavandan toprak kurusu döker, dek durmazlığa hediye olarak. Usun heybesinde feragat hissi vardır, kayda değer her ne varsa tümünden. Ve magnezyum yutmuştur tin, öksürüklerinde ormanları tutuşturacak alev kusarak, ıslanmış çamaşır gibi yumuşak tenli bir sahile serilir, çamurlara belenir. İyi pişmemiş bir çiyliğin tadı, damağın aksanını almaya çalışırken, efsunlanmış bir doğa harikasının perçeminden tuttuğunu anlar. Nihayetin son perdesi oynanacaktır belki de, ihtiyatla yaklaştığı böğürtlen, kahkahalar atarak kaybolur kulaklarında.
..

Yüreğim söküldü döşten, gözüm kan ağlar
Vurdun beni can evimden, ağır yaram var
Kimse duymaz feryattayım, etrafım duvar
Yürüyorum deli gibi, gözlerim pınar

Nere gitsem, neye baksam, hatıra izi
Şimdi yoksun, iflah olmam, ağlarım gizli
..

Seni bulmak ne zor idi kaybetmişken kendimi
İki dudağındayken hayatın kendisi
Yenildi yıllara kaybedilen aşkların gülümseyen sansürsüz kendini kaybedişi
Öyle zor geçti ki zaman Bürütüsün önde gideniydi akşamlar
Terliyor bedenim alışamadığı hiç hissetmediği bedeninin ateşiyle
Cinnahta otostop çeken suratımın çizmelerine yansıyan objesiyle
Eski bir Ankara evinde çocukluğumu yiyorum makarnanın ince uzun kasvetiyle
..

Marifet Kayseri'de değil senin özünde,
Mekan kanatlanır da uçar şair sözünde,
Yıllardır mahremimde sakladığım yüzünde,
Zemheri inadına,açan filiz görürüm...

Tutkuyla bağlanılan şehrin yakan narına,
Ve bu narın kor eden,yürekteki harına,
..