Hatıra Defteri Şiiri - Eren Kahveci

Tozlanmış bir hatıra defteri buldum
Tozlar bile hatıraydı sanki, uçuştular,
Açtım ilk sayfasını, sararmış bir resim
Rahmetli anam...

Ve bir el onu omzunda, abide gibi babam
Minik bir el annemin elinde, talihsiz ablam...
Bir bebek annemin kucağımda, bihaber bakan
Buda benim anlaşılan...

Ve bir sayfa daha çevirdim korkarak,
Babam yoktu sayfalarda artık, kahrolası yaprak!
Ben hala küçük, gülümsüyorum hernedense,
Ablam çalışmaktan yorgun, o zaman kim anlayacak...

Ve bir sayfa daha işte çocukluğum,
İşte sararmış çeketim, yırtık pantolonum
Elimde tahta bir silah, bircik mutluluğum
Soğukmuş galiba hava biraz, resme çıkmış oluğum!

İşte boyacı sandığım, yanımda çökmüş ablam
İşte şurada, dizimde hiç kapanmayan yaram
Canım istememişmi ki çıkıp sokağa oynasam
Yahut ne engellemiş beni, hıçkırarak ağlasam....